Bij de inloop wordt er voorzichtig wat gekletst. “Ik probeer zoveel mogelijk mijn camera uit te zetten,” zo wordt er in De Koffiehoek gezegd. “Maar ik zit met de hele familie binnen!” Op de achtergrond klinken enthousiaste kinderstemmen. “Ik had wel uitgekeken naar een dagje lekker alleen thuis. Maar het is niet anders. En wel fijn dat het online is, anders was ik er niet bij geweest!” “Het is wel lekker dat we het allemaal maar gewoon even doen,” klinkt het even later in het gesprek. Iedereen schakelt weer om en zet zijn schouders eronder, zo is de tendens. De sfeer is goed, eigenlijk wel een beetje zoals op een écht congres. 

Verder blijft het in de korte middagpauze in de koffiekamers wat stil. Mensen kijken een beetje rond, maar het lijkt er toch ook op dat veel mensen tussendoor even écht koffie gaan zetten of wat e-mails bijwerken. Ook bij de nazit lijkt dat het geval, totdat iets bijzonders opvalt. In de ruimte van 2.10 keren de deelnemers na de plenaire afsluiting nog even terug om na te praten naar aanleiding van de workshop. Meer dan tien deelnemers nemen nog even de tijd om ervaringen te delen over bijvoorbeeld secundaire traumaverwerking van de zorgmedewerkers. Zowel intramuraal als extramuraal ervaren teams van sommige zorginstellingen erg weinig tijd en ruimte voor het nagesprek van palliatieve zorg. Terwijl het in een werkveld waar de druk erg hoog ligt juist zo belangrijk is om sterfgevallen of bijvoorbeeld zelfmoorden te bespreken, en ze niet af te schuiven op het bekende credo “het hoort er nou eenmaal bij.” 

“We gaan er helemaal aan voorbij. Mensen gaan in hun eigen tijd naar condoleances en begrafenissen. Het wordt niet gefaciliteerd. Dat is echt een gemis van palliatieve zorg,” zegt een van de deelnemers, zorgverlener in de extramurale dementiezorg. “Mensen moeten zichzelf uitroosteren en dan die diensten terugwerken. Dat is eigenlijk heel dom. Alsof het (een uitvaart) een verrassing is.” Dat ontbreekt, eigenlijk omdat het financieel niet weg te cijferen is. De overleden patiënt is nou eenmaal uit zorg, dus geld is niet meer beschikbaar. 

De deelnemers vinden steun in elkaars verhalen, die de workshop teweeg heeft gebracht. Een prachtig einde van een interessante digitale dag. Verder blijven de verschillende digitale cafés na alle informatie en inspiratie deze dag wat stil, al blijft in de tv-ruimte een groepje van zes nog rustig naar een aflevering van Restaurant Misverstand kijken.